กระดาษทั่วไป VS กระดาษกันความมัน

กระดาษทั่วไป ทำจากเส้นใยเซลลูโลส และมีอากาศแทรกตามช่องว่าง ซึ่งต่างมีดัชนีการหักเหของแสงที่ต่างกันมาก ทำให้กระดาษในสถานะปกติทึบแสง แต่เมื่อกระดาษสัมผัสโดนไขมัน หรือน้ำมัน ซึ่งมีดัชนีการหักเหของแสงใกล้เคียงกับเส้นใยเซลลูโลส โมเลกุลไขมันจะเข้าไปแทนที่โมเลกุลของอากาศ ส่งผลให้กระดาษโปร่งแสงเป็นดวงน้ำมัน ยิ่งเมื่อกระดาษประเภทนี้สัมผัสโดนอาหารมันที่มีความร้อน ความร้อนจากไขมันจะทำปฏิกิริยาละลายสารเคมีอันตรายจำพวกโลหะหนักในตัวกระดาษ และซึมลงสู่อาหาร เมื่อร่างกายได้รับสารนี้เข้าไป ในระยะยาวจะเป็นต้นเหตุของการเกิดโรคมะเร็ง

ในเชิงภาพลักษณ์ของแบรนด์ การเลือกใช้บรรจุภัณฑ์กระดาษประเภทนี้ ผู้บริโภคจะสามารถรับรู้ได้ถึงระดับปริมาณความมันของอาหารเพียงแค่มองเห็น ยิ่งหากเลือกใช้บรรจุภัณฑ์พลาสติกที่มีดัชนีการหักเหของแสงมาก ยิ่งส่งผลปฏิกิริยาสะท้อนให้เห็นถึงปริมาณไขมันที่ชัดเจนขึ้น ดังนั้นบรรจุภัณฑ์ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับอาหารที่มีความมัน คือบรรจุภัณฑ์ชนิดฟู้ดเกรดที่ทึบแสง ไม่ทำปฏิกิริยาต่อไขมัน

กระดาษฟู้ดเกรดชนิด Greaseproof ตัวกระดาษทำจากเส้นใยเวอร์จิ้น ผ่านกระบวนการผลิตที่พิเศษโดยการตีเยื่อให้เส้นใยกระจายตัว เกิดการสร้างพันธะของเส้นใยและบวมตัวจนมีอัตราการอมน้ำสูง ส่งผลให้กระดาษไม่มีรูพรุน มีผิวหน้าเรียบ และมีความหนาแน่นสูง ซึ่งเป็นผลให้มีความต้านทางต่อการซึมผ่านของไขมันและน้ำมันได้ดี บรรจุภัณฑ์ทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับอาหารที่มีปริมาณไขมันสูง

ที่มา:
- https://packaging.oie.go.th/new/admin_control_new/html-demo/file_technology/6740381925.pdf
- https://www.facebook.com/textile.phys.and.chem/posts/1379675135404250